taban
[isim] Ayağın alt yüzü, aya
TABAN İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- alay
- âlem
- blok
- bölüngü
- cemaat
- çete
- davar
- ekip
- fırka
- fraksiyon
- güruh
- hergele
- hizip
- hücre
- kadro
- kalabalık
- kanat
- kast
- kategori
- katman
- kesim
- kesit
- kısım
- kitle
- klan
- klas
- klik
- kol
- komita
- kumpanya
- kuru kalabalık
- kuşak
- küme
- kütle
- lig
- lobi
- mahalle
- mahalleli
- mahfil
- makule
- mal
- millet
- mürettebat
- nahır
- ordu
- oymak
- öbek
- öğür
- örek
- parti
- posta
- sacayağı
- sel
- sınıf
- sosyal tabaka
- sürek
- sürü
- tabaka
- taban
- takım
- tayfa
- terkip
- tim
- topluluk
- toplumsal katman
- trup
- ulam
- ünite
- vurucu güç
- yâran
- yığın
- yılkı
- zümre
HECELEME
ta-ban TABAN KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Ayağın alt yüzü, aya
- [isim] Üstü kapalı bir yerin gezinilen, ayakla basılan yüzü, tavan karşıtı
- [isim] Ayakkabının alt bölümü
- [isim] Kaide
- [isim] Bir şeyin en alt bölümü
- [isim] Değerlendirmede en alt derece
- [isim] Bir toplumu, bir kuruluşu oluşturan, yönetime katılmadan etkili olan kitleÖrnek: Partinin tabanının istekleri doğrultusunda...
- [isim] Temel
- [isim] [coğrafya] Bir ırmağın en derin olan orta yeri
- [isim] [denizcilik] Dikey duran direk, çubuk, seren vb.nin alt bölümü
- [isim] [matematik] Bir cismin veya bir biçimin yüksekliğini ölçmek için aşağıdan yukarıya doğru başlama noktası olarak alınan yüzey veya çizgi, kaideÖrnek: Piramidin tabanı. Üçgenin tabanı.
- [isim] [matematik] Üslü sayılarda kuvveti alınan sayı: 53 anlatımında 3 rakamı üstür, 5 ise tabandır
- [isim] [halk ağzında] Tarlanın düz ve verimli kesimi
- [isim] [eskimiş] Kılıç vb. yapımında kullanılan iyi cins demir
- [zarf] [eskimiş] Huy bakımından
- [zarf] Yaradılıştan
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük