dip
[isim] Oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü
DİP İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- abla
- acuze
- afet
- ahu
- am
- amazon
- amigo
- avrat
- badem
- ballı
- bayan
- boliçe
- cadı
- canan
- cık
- cici
- çalı
- çarık
- çatlak
- dağ anası
- dağlar anası
- dam
- delik
- dilber
- dip
- dişi
- dudu
- duka
- eksikli
- elkızı
- enginar
- eş
- ferç
- fırın
- fıstık
- folluk
- garaj
- gelin
- gömü
- gül
- güzel
- haminne
- hanım
- hanımefendi
- harem
- haspa
- hatun
- hatun kişi
- hazret
- hizmetçi
- hokka
- incir
- kadıncık
- kalıp
- kan
- karı
- kavanoz
- keklik
- kız
- kocakarı
- kokona
- körük
- Kulu
- lal
- madama
- makine
- mazgal
- midye
- motor
- nisa
- ökse
- paça
- peri
- poliçe
- sanem
- saraylı
- sermaye
- şalgam
- şeftali
- taze
- torna
- tüylü
- vajina
- vulva
- yalak
- yarık
- yazı tura
- yemiş
- zen
- zenne
- anüs
- arka
- bacak
- bagaj
- bohça
- boncuk
- büzük
- cici
- cura
- çanak
- çömlek
- çukur
- davlumbaz
- davul
- defans
- delik
- dışkılık
- dip
- düğme
- ense
- esmer
- fıçı
- fındık
- fırın
- folluk
- geri
- göt
- güverte
- halka
- hokka
- incir
- istikbal
- kaba
- kaba et
- kalıp
- karanfil
- karpuz
- kâse
- kavanoz
- kestane
- kök
- kömürlük
- körük
- kuyu
- küfe
- kümbet
- leblebi
- leğen
- mabat
- maça
- makat
- mazgal
- menekşe
- mercimek
- motor
- mühür
- netice
- nohut
- oturak
- paket
- palet
- pilav
- Po
- popo
- pöç
- sağrı
- semer
- sıfır
- sofra
- şerç
- şişe
- tas
- terki
- testi
- tiz
- torna
- toto
- tüylü
- yazı tura
- yemiş
- yuvarlak
- yüksük
- yüzük
HECELEME
dip DİP KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümüÖrnek: Denizin dibinde oltanın ucu, etrafında izmaritler oynaşıyor.
- [isim] TabanÖrnek: Tencerenin dibi.
- [isim] Dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başıÖrnek: Erkeklerin hepsi duvar dibindeydiler şimdi.
- [isim] Kapalı bir yerin kapıya göre en uzak bölümüÖrnek: Karagöz perdesinin karşısına dizilmiş koltuklardan en diptekine oturdu.
- [isim] [halk ağzında] Arka, kıçÖrnek: Hepsi de tavuğun dibinden sabah sabah çıkmış, taptazedir.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük