kavga
Köken: Farsça (ġavġā)
[isim] Düşmanca davranış ve sözlerle ortaya çıkan çekişme veya dövüş, münazaa
KAVGA İLE BENZER OLAN KELİMELER
- anlaşmazlık
- arbede
- bağrışma
- boğa güreşi
- boğazlaşma
- boğuşma
- cümbüş
- çıngar
- dalaş
- dalaşma
- didişme
- dövüş
- dövüşme
- düello
- emek
- gırtlaklaşma
- gürültü
- hacamat
- haraza
- hengâme
- hır
- hırgür
- hırıltı
- hiddet
- horoz dövüşü
- kapışma
- kavgalaşma
- kıtal
- maraza
- muaraza
- muharebe
- mücadele
- niza
- savaş
- savaşım
- sinir harbi
- sürtüşme
- takışma
- tepişme
- vukuat
- vuruşma
- yaralama
- yorgan kavgası
- yumruklaşma
- zıngırtı
- zırıltı
KAVGA İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- alkış
- atışma
- cangıl cungul
- cart
- cayırdama
- cayırtı
- cazırdama
- cazırtı
- cırıldama
- cırıltı
- cırlama
- cırt
- cıyırtı
- cızıltı
- cızırdama
- cızırtı
- cızlama
- cumbuldama
- cumburlop
- cumburtu
- cup
- curcuna
- çağıldama
- çağıldayış
- çağıltı
- çağlama
- çakıldama
- çakıltı
- çangırdama
- çangırtı
- çat
- çatırdama
- çatırtı
- çığıltı
- çığırtı
- çıngırtı
- çıt
- çıtırdama
- çıtırdayış
- çıtırtı
- çıtlama
- dağdağa
- dan dun
- festival
- fıkırtı
- fısıltı
- fısırtı
- fışıltı
- fışırtı
- gacırtı
- geğirti
- gıcırtı
- gırgır
- gırt
- gök gürlemesi
- gök gürültüsü
- gurultu
- güm
- gümbürtü
- gürleme
- gürleyiş
- gürültü patırtı
- hapşu
- har gür
- harıltı
- haşırtı
- hayhuy
- hık
- hışıltı
- hışırtı
- homurtu
- horultu
- hüngürtü
- ıslık
- infilak
- kakırtı
- kargaşa
- kavara
- kavga
- kıtır
- kıtırtı
- kıyamet
- kızılca kıyamet
- koma
- konser
- küt
- kütürtü
- laklak
- lap
- lıkır
- lopur
- löpür
- lüp
- meleme
- meleşme
- öhö
- parazit
- pat
- patırtı
- patlama
- pır
- pır pır
- pıt
- pıtırdama
- pıtırtı
- pof
- rap rap
- salvo
- ses soluk
- şak
- şak şak
- şakırtı
- şakıyış
- şaklama
- şamata
- şangırdama
- şangırtı
- şap
- şapırdama
- şapırtı
- şarıldama
- şarıltı
- şıkırdama
- şıkırtı
- şıngırdama
- şıngırtı
- şıp
- şıpırdama
- şırak
- şırıldama
- şırıltı
- şırlama
- şorlama
- tak
- takatuka
- takırdama
- takırtı
- tangırdama
- tangırtı
- tantana
- tapırtı
- tık
- tıkır
- tıkırdama
- tıkırtı
- tın
- tıngır
- tıngırtı
- tıpırtı
- tırak
- tırık
- tırık tırak
- tırınk
- tıs
- ti
- tik tak
- tokurtu
- uğultu
- velvele
- vırıltı
- vız
- vızıltı
- yaygara
- yüksek ses
- zımbırtı
- zınk
- zıp
HECELEME
kav-ga KAVGA KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Düşmanca davranış ve sözlerle ortaya çıkan çekişme veya dövüş, münazaaÖrnek: O zamanlar kavga etmeyi bilmek bizim için çok önemliydi çünkü kavga yaşam biçimimizdi.
- [isim] [mecaz] Herhangi bir amaca erişmek, bir şeyi elde etmek veya bir şeye karşı koyabilmek için harcanan çaba, verilen mücadeleÖrnek: Ekmek kavgası.
- [isim] [eskimiş] Savaş
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük