izin
Köken: Arapça (iẕn)
[isim] Bir şey yapmak için verilen veya alınan özgürlük, müsaade, ruhsat, icazet, mezuniyet
İZİN İLE BENZER OLAN KELİMELER
İZİN İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- açlık
- aman
- aman zaman
- arzu
- azim
- dile getirmek
- dileme
- gıpta
- gönül
- güdülenme
- hacet
- heves
- ısmarlama
- içtepi
- ihtiras
- ihtiyaç
- ikbal
- ilca
- iltifat
- imren
- imrenme
- imrenti
- irade
- istem
- istiğfar
- istirham
- işlek
- iştah
- iştiyak
- izin
- kâm
- kapris
- keyif
- mahzar
- meyil
- mide
- murat
- nefis
- özenç
- özenti
- rağbet
- rica
- sevda
- sipariş
- şehvet
- şevk
- talep
- talepname
- tehalük
- temenni
- umu
- vasiyet
- yakarı
- yakarış
- yakarma
- yalvarış
- yalvarış yakarış
- yalvarma
HECELEME
i-zin İZİN KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Bir şey yapmak için verilen veya alınan özgürlük, müsaade, ruhsat, icazet, mezuniyetÖrnek: Ben dahi başka bir diyara gitmek için izin talep ederim.
- [isim] Bir kimseye çalıştığı yerce verilen tatilÖrnek: Yıllık iznini kullanıyor.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük