huy
Köken: Farsça (ḫūy)
[isim] İnsanın yaradılış ve ruh özelliklerinin bütünü, mizaç, tabiat
HUY İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
HECELEME
huy HUY KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] İnsanın yaradılış ve ruh özelliklerinin bütünü, mizaç, tabiatÖrnek: Can çıktıktan sonra da huy, adamı kolay kolay terk etmiyor.
- [isim] AlışkanlıkÖrnek: Bu günden sonra geceleri dolaşma huyu edindim.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük