tabiat
Köken: Arapça (ṭabīʿat)
[isim] Doğa
TABİAT İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
HECELEME
ta-bi-at TABİAT KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] DoğaÖrnek: İnsan zekâsı tabiatın içinde değil tabiatın yanında, ayrı bir kuvvettir.
- [isim] Doğal özellikÖrnek: Arazinin tabiatı.
- [isim] Huy, karakterÖrnek: Mağrur, bazen zalim olacak kadar hiddetli, bazen çok müşfik ve hassas bir tabiattadır.
- [isim] Güzeli ayırma melekesi, zevk, beğeniÖrnek: Abdi Bey, tabiat sahibi, altıncı kat terasında böyle bir bahçe tanzimi, doğrusu takdire şayan.
- [isim] İnsanın büyük abdest bozma kolaylığı veya zorluğu
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük