muhatap
Köken: Arapça (muḫāṭab)
[isim] Kendisine söz söylenilen kimse, kendisiyle konuşulan kimse
MUHATAP İLE BENZER OLAN KELİMELER
MUHATAP İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
HECELEME
mu-ha-tap MUHATAP KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [isim] Kendisine söz söylenilen kimse, kendisiyle konuşulan kimseÖrnek: Muhatabı da olmayan gecikmiş hesapların ardına düşüyordu.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük