ki
Köken: Farsça (ki)
[bağlaç] Anlam bakımından birbirleriyle ilgili cümleleri birbirine bağlayan bir söz
HECELEME
ki Kİ KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [bağlaç] Anlam bakımından birbirleriyle ilgili cümleleri birbirine bağlayan bir söz
- [bağlaç] Özneyi, tümleci güçlendirerek cümlenin temel bölümüne bağlayan bir sözÖrnek: Siz ki beni tanırsınız, niçin böyle düşünüyorsunuz?
- [bağlaç] `öyle, o kadar, o denli` vb.nden sonra, kullanıldığı cümleye güç katan bir söz
- [bağlaç] İkinci cümledeki yargının birincideki hareketin yapılışı sırasında görülerek şaşıldığını bildiren bir sözÖrnek: Kapağı kaldırmış ki sandık bomboş. Bir de ağzıma aldım ki şeker gibi tadı var.
- [bağlaç] Bazı kelimelerin sonuna bir ek gibi eklenerek birtakım zarflar, yeni edatlar oluşturan bir söz: belki, çünkü, hâlbuki, mademki, sanki
- [bağlaç] Yakınma, kınama vb. duygular anlatmak için bir cümlenin sonuna getirilen bir sözÖrnek: Sana güvenilmez ki!
- [edat] Bir cümlenin sonuna getirildiğinde şüphe veya pekiştirme anlatan bir sözÖrnek: Öfkelerim, sevgilerim vardı benden önce / Ben arttırdım sürdürmedim mi ki?
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük