mevkufen
Köken: Arapça (mevḳūfen)
[zarf] [eskimiş] Tutuklu olarak
HECELEME
mev-ku-fen MEVKUFEN KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [zarf] [eskimiş] Tutuklu olarakÖrnek: Muhittin Paşa mevkufen Sivas'a getirilmiştir.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük