mücazat

Köken: Arapça (mucāzāt)
[isim] [eskimiş] İşlenen bir suçtan ötürü ceza verme
HECELEME
mü-ca-zat
MÜCAZAT KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
  • [isim] [eskimiş] İşlenen bir suçtan ötürü ceza vermeÖrnek: Her şeyde mükâfatla mücazatı, tatlıyla acıyı muvazene ederdi. [Hüseyin Rahmi Gürpınar]
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük
  • Paylaş: