lütufkâr
Köken: Arapça (luṭf) ve Farsça (-kâr)
[sıfat] [eskimiş] İyiliksever, kibar kimse
LÜTUFKÂR İLE BENZER OLAN KELİMELER
LÜTUFKÂR İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- adam
- alicenap
- azıklı
- baba
- bağışçı
- bonkör
- cennetlik
- cennetmekân
- civanmert
- değerbilir
- diğerkâm
- dokuz körün bir değneği
- fedakâr
- feragatli
- fıstık
- fukara babası
- hamiyetli
- hamiyetperver
- hayır sahibi
- hayırhah
- hayırperver
- hayırsever
- hazımlı
- hoşgörücü
- hoşgörülü
- imanlı
- insaflı
- insan
- insan evladı
- insancı
- insancıl
- insaniyetli
- iyi kalpli
- iyi niyetli
- iyi yürekli
- iyicil
- iyilik perisi
- iyilikbilir
- iyiliksever
- kadirbilir
- kadirşinas
- kıyakçı
- kişilikli
- kişioğlu
- lütufkâr
- melek gibi
- mürüvvetli
- müsamahakâr
- müsamahalı
- oğuz
- özgeci
- özgecil
- özveren
- özverili
- toleranslı
- vicdanlı
- yağlı kapı
- yardımcı
- yardımsever
HECELEME
lü-tuf-kâr LÜTUFKÂR KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [sıfat] [eskimiş] İyiliksever, kibar kimse Örnek: ''Bihruz Bey, kendisine biraz kırgın sandığı profesörün bu lütufkâr iltifarını görünce sevincinden ne yapacağını şaşırdı.''
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük