kemençe
Köken: Farsça (kemānçe)
[isim] [müzik] Yayla diz üzerinde çalınan, kemana benzer, üç teli olan küçük bir çalgı, kemançe
HECELEME
ke-men-çe KEMENÇE KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [isim] [müzik] Yayla diz üzerinde çalınan, kemana benzer, üç teli olan küçük bir çalgı, kemançeÖrnek: Davul değişmiş, tef değişmiş, kemençe bambaşka bir çalgı olmuştu.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük