kemançe
Köken: Farsça (kemānçe)
[isim] Kemençe
HECELEME
ke-man-çe KEMANÇE KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [isim] KemençeÖrnek: Ben zatınıza tulum şişirmesini öğreteyim, siz de bana kemançeyi öğretin.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük