kefil
Köken: Arapça (kefīl)
[isim] Borcunu ödemeyenin veya verdiği sözü yerine getirmeyenin bütün sorumluluğunu üzerine alan kimse
HECELEME
ke-fil KEFİL KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [isim] Borcunu ödemeyenin veya verdiği sözü yerine getirmeyenin bütün sorumluluğunu üzerine alan kimseÖrnek: Her hâllerine ben kefilim diyordu.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük