heykel
Köken: Arapça (heykel)
[isim] Taş, tunç, bakır, kil, alçı vb. maddelerden yontularak, kalıba dökülerek veya yoğrulup pişirilerek biçimlendirilen eser, yontu, statü
HEYKEL İLE BENZER OLAN KELİMELER
HEYKEL İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
HECELEME
hey-kel HEYKEL KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [isim] Taş, tunç, bakır, kil, alçı vb. maddelerden yontularak, kalıba dökülerek veya yoğrulup pişirilerek biçimlendirilen eser, yontu, statüÖrnek: Ellerini ceketinin ceplerine sokarak amaçsız bir şekilde heykelin önünde oyalanmaya başladı.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük