fahte
Köken: Farsça (fāḫte)
[isim] [müzik] Klasik türk müziğinde genellikle ilahi, beste ve özellikle peşrev formlarında kullanılan, yirmi zamanlı ve on iki vuruşlu bir büyük usul
HECELEME
fah-te FAHTE KELİMESİNİN ANLAMI
- [isim] [müzik] Klasik türk müziğinde genellikle ilahi, beste ve özellikle peşrev formlarında kullanılan, yirmi zamanlı ve on iki vuruşlu bir büyük usul
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük