Yaradancılık
[isim] [felsefe] Tanrı'ya inanmakla birlikte, belli bir dinin dogmalarını ve ilkelerini benimsemeyen, tanrı'nın evreni yarattıktan sonra onu, kendi yasasına göre işlemek üzere kendi başına bıraktığını öne süren öğreti
HECELEME
Ya-ra-dan-cı-lık YARADANCILIK KELİMESİNİN ANLAMI
- [isim] [felsefe] Tanrı'ya inanmakla birlikte, belli bir dinin dogmalarını ve ilkelerini benimsemeyen, tanrı'nın evreni yarattıktan sonra onu, kendi yasasına göre işlemek üzere kendi başına bıraktığını öne süren öğreti
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük