Yaradancılık

[isim] [felsefe] Tanrı'ya inanmakla birlikte, belli bir dinin dogmalarını ve ilkelerini benimsemeyen, tanrı'nın evreni yarattıktan sonra onu, kendi yasasına göre işlemek üzere kendi başına bıraktığını öne süren öğreti
HECELEME
Ya-ra-dan-cı-lık
YARADANCILIK KELİMESİNİN ANLAMI
  • [isim] [felsefe] Tanrı'ya inanmakla birlikte, belli bir dinin dogmalarını ve ilkelerini benimsemeyen, tanrı'nın evreni yarattıktan sonra onu, kendi yasasına göre işlemek üzere kendi başına bıraktığını öne süren öğreti
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük
  • Paylaş: