âşık
Köken: Arapça (ʿāşiḳ)
[isim] Bir kimseye veya bir şeye karşı aşırı sevgi ve bağlılık duyan, vurgun, tutkun kimse
ÂŞIK İLE BENZER OLAN KELİMELER
ÂŞIK İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- abe
- abla
- agucuk
- ağa
- ağabey
- ahbap
- allahsız
- amca
- anam babam
- âşık
- ayol
- baba
- babalık
- be
- bebek
- bey kardeş
- beybaba
- bir tanem
- birader
- bre
- can
- cana
- canım ciğerim
- canımın içi
- cicibaba
- cicim
- ciğerimin köşesi
- dadaş
- dayı
- delikanlı
- efendi
- efendim
- evlat
- gözümün nuru
- gözünü sevdiğim
- güzel
- güzelim
- hazret
- hoca
- hu
- iki gözüm
- imanım
- kardeş
- kardeşlik
- kele
- kerata
- kurban
- külhani
- mirim
- moruk
- nonoş
- oğul
- ömrümün varı
- teyze
- ufaklık
- üstat
- yahu
- yenge
- adaklı
- aftos
- aman
- armatör
- âşık
- âşıktaş
- aşna fişne
- cariye
- ciğerpare
- çapkın
- çürük
- dilber
- eski göz ağrısı
- flört
- gacı
- gazoz
- gönüldaş
- gözde
- habip
- helalli
- hovarda
- ilk göz ağrısı
- jigolo
- kapama
- kapatma
- kırık
- kız
- manita
- mantinota
- mayhoş
- metres
- namzet
- nikâhsız
- nişanlı
- odalık
- oynaş
- paçoz
- sevimli
- sözlü
- takıntı
- uskumru
- uzatmalı nişanlı
- yavuklu
- yiyici
- zamazingo
- zamkinos
- âşık
- başmuharrir
- başyazar
- bibliyograf
- biyograf
- denemeci
- destancı
- edebiyatçı
- edip
- eleştirici
- eleştirmeci
- eleştirmen
- fıkracı
- gazeteci
- güfteci
- günlükçü
- halk ozanı
- heccav
- hikâyeci
- imza
- imza sahibi
- kalem
- kalem erbabı
- kalem sahibi
- kalemşor
- kasideci
- kritik
- masalcı
- mizahçı
- muhabir
- muharrir
- musannif
- müellif
- münekkit
- münşi
- naşir
- nazım
- ozan
- öykücü
- redaktör
- romancı
- röportajcı
- senarist
- senaryocu
- sermuharrir
- şair
- şehnameci
- taşlamacı
- tenkitçi
- tezkereci
- üdeba
- yazı kadrosu
- yazıncı
- yergici
- yorumcu
HECELEME
â-şık ÂŞIK KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Bir kimseye veya bir şeye karşı aşırı sevgi ve bağlılık duyan, vurgun, tutkun kimseÖrnek: Güzeller deniz kenarına geldikleri zaman âşıklar da kale burçlarına ve bedenlerine dolarlar.
- [isim] Birbirini seven bir çiftten kadına oranla genellikle erkeğe verilen ad
- [isim] Halk ozanıÖrnek: Dinleyin âşıklar benim sözümü / Felek yaktı kül eyledi özümü
- [isim] [teklifsiz konuşmada] Dalgın, kalender kimseÖrnek: Âşık yine geç kaldın.
- [ünlem] [teklifsiz konuşmada] `ahbap, arkadaş` anlamında kullanılan bir seslenme sözüÖrnek: Âşık! Anlat bakalım, neler yaptın?
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük