rütbe
Köken: Arapça (rutbe)
[isim] Mertebe, derece, paye
RÜTBE İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
HECELEME
rüt-be RÜTBE KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Mertebe, derece, payeÖrnek: Müfit vatandaş yetiştirmenin kutsi zevki de her rütbenin, her zevkin fevkinde değil midir?
- [isim] Subay, astsubay ve polislerin sahip olduğu derece, mevkiÖrnek: Ben de nişancı taburunun subaylarını rütbeleriyle, isimleriyle bilirdim.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük