mürit

Köken: Arapça (murīd)
[isim] Bir tarikat şeyhine bağlanarak ondan tasavvufun yollarını öğrenen, onun doğrultusunda ilerleyen kimse
MÜRİT İLE BENZER OLAN KELİMELER
MÜRİT İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
çömez
HECELEME
mü-rit
MÜRİT KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
  • [isim] Bir tarikat şeyhine bağlanarak ondan tasavvufun yollarını öğrenen, onun doğrultusunda ilerleyen kimseÖrnek: Ankara'ya geldiği zaman Hacı Bayram'ı müritleriyle ovada mahsul toplarken görür. [Ahmet Hamdi Tanpınar]
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük
  • Paylaş: