kafile
Köken: Arapça (ḳāfile)
[isim] Birlikte hareket eden topluluk
KAFİLE İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- ağız şakası
- azizlik
- dalga
- dalga geçmek
- dil şakası
- eğlenme
- el şakası
- espri
- eşek şakası
- gag
- gır gır
- gır gır geçmek
- grup
- gülüt
- hande
- hezel
- hınzırlık
- hiciv
- hicviye
- istihza
- kafaya almak
- kafile
- kelime cambazlığı
- kelime oyunu
- komiklik
- latife
- makara
- makaraya almak
- maskaralık
- matrak
- matrak geçmek
- maytaba almak
- maytap
- meze
- muziplik
- nükte
- ordu
- parodi
- paskallık
- saraka
- sululuk
- şaka
- şakalaşma
- şaklabanlık
- şathiyat
- şathiye
- taklit
- taşlama
- tehzil
- tezyif
- tören
- yergi
- yuf borusu
- yuhalama
- yutturmaca
- ayrıntı
- bakla
- beze
- bölük
- bölük pörçük
- bölüm
- bölüntü
- cisimcik
- cüz
- çapak
- çıkıntı
- çıngı
- dilim
- diş
- doğram
- eklenti
- esrar
- ezgi
- fasikül
- forma
- güzel
- halka
- hisse
- kafile
- kalem
- kalıp
- kamga
- kesek
- kesim
- kesinti
- kesir
- kesme
- kırık
- kırıntı
- kırkıntı
- kırpık
- kırpıntı
- kısım
- kıta
- kıyıntı
- kıymık
- kitle
- kopuntu
- kuşbaşı
- külçe
- külte
- küme
- kütle
- lime
- lokma
- lop
- lopçuk
- müfrez
- nicelik
- öge
- parçacık
- pare
- partikül
- pazı
- savruntu
- sayfa
- sıyrıntı
- söküntü
- sunum
- şerha
- tabaka
- tane
- tanecik
- tike
- topak
- tozan
- unsur
- uzantı
- yama
- yan
- yaprak
- yığın
- yonga
- yudum
- zerre
- zırnık
HECELEME
ka-fi-le KAFİLE KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Birlikte hareket eden toplulukÖrnek: Bir yaz günü geçtik Tuna'dan kafilelerle.
- [isim] Aynı yöne giden taşıt veya yolcu topluluğu, konvoyÖrnek: Sağımızda yürüyen kafile, yolunu değiştirdi.
- [isim] [eskimiş] Sıra ile gönderilen şeylerin her bir bölüğüÖrnek: Malların ilk kafilesi dün geldi.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük