öge
[isim] Bir bütünü oluşturan, bütünden ayrıştırıldığında da kendi başına anlam taşıyan parça, unsur
ÖGE İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- ayrıntı
- bakla
- beze
- bölük
- bölük pörçük
- bölüm
- bölüntü
- cisimcik
- cüz
- çapak
- çıkıntı
- çıngı
- dilim
- diş
- doğram
- eklenti
- esrar
- ezgi
- fasikül
- forma
- güzel
- halka
- hisse
- kafile
- kalem
- kalıp
- kamga
- kesek
- kesim
- kesinti
- kesir
- kesme
- kırık
- kırıntı
- kırkıntı
- kırpık
- kırpıntı
- kısım
- kıta
- kıyıntı
- kıymık
- kitle
- kopuntu
- kuşbaşı
- külçe
- külte
- küme
- kütle
- lime
- lokma
- lop
- lopçuk
- müfrez
- nicelik
- öge
- parçacık
- pare
- partikül
- pazı
- savruntu
- sayfa
- sıyrıntı
- söküntü
- sunum
- şerha
- tabaka
- tane
- tanecik
- tike
- topak
- tozan
- uzantı
- yama
- yan
- yaprak
- yığın
- yonga
- yudum
- zerre
- zırnık
HECELEME
ö-ge ÖGE KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Bir bütünü oluşturan, bütünden ayrıştırıldığında da kendi başına anlam taşıyan parça, unsur
- [isim] Başka şeylerin kendisinden türediği ilk madde, ilke, unsur
- [isim] Gerekçe, araçÖrnek: O savaşı başarıya ulaştıran en kuvvetli öge, ne yabancıdan gördüğümüz yardım ne de bugünkü özel girişimcilerin gayretleridir.
- [isim] [kimya] Birleşik bir şeyi oluşturan basit şeylerden her biri, unsur, eleman
- [isim] [dil bilgisi] Bir cümleyi oluşturan özne, yüklem, tümleç vb. birimlerden her biri
- [isim] [toplum bilimi] [mantık] Bir sınıf veya bir topluluğun bireylerinden her biri
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük